Sportske povrede predstavljaju povrede nastale kao posledica sportske aktivnosti. U profesionalnom, kao i u rekreativnom sportu, dominatne su povrede sistema za kretanje (mišići, tetive, ligamenti, zglobovi, kosti).
Po načinu nastanka sportske povrede se dele na akutne i hronične.
Akutne povrede nastaju kao posledica trenutnog dejstva snažne sile (pokret ili kontakt), koja prevazilazi kompenzatorne sposobnosti našeg tela i dovodi do mehaničkog oštećenja tkiva. Meka tkiva (mišići, ligamenti, tetive) lokomotornog sistema daju potporu našim zglobovima i sprečavaju nastanak povrede. Pod dejstvom spoljne sile dolazi do narušavanja strukture mekih tkiva (istegnuća, parcijalno ili potpuno kidanje struktura).
Hronične povrede još se nazivaju i povrede preopterećenja (Overuse injuries). One su posledica ponavljanog, učestalog dejstva sile, pri ponavljanim stereotipnim pokretima karakterističnim za određenu vrstu sporta. Povrede prenaprezanja pogadjaju pretežno tkiva koja u sportu trpe zbog ponavljanih pokreta i nakupljanja mehaničkog stresa: tetive, pripoji tetiva za kost, mesta na kojima je izraženo mehaničko trenje i pritisak, delovi kosti na kojima se presecaju sile opterećenja. Najčešće vrste povreda kod sindroma prenaprezanja su:
– tendinitisi (upale tetiva),
– entezitisi (upale pripoja tetiva za kost),
-burzitisi (upale burze – “sluzne kese”, čiji veliki broj u našem telu ima ulogu da amortizuje posledice izraženog trenja i pritiska u lokomotornom sistemu),
-stres prelomi (prelomi koji nastaju usled ponavljanog mehaničkog stresa na odredjene delove kosti).
Sindromi prenaprezanja i lokalizacija tipični su za vrstu sporta, pa tako postoje i karakteristični nazivi (teniski lakat, plivačko rame, skakačko koleno….)
Obrada:VivaTeka Foto:Freeimages
Pogledajte još
